Rootsville

Southern Blues Night (hoe het zou zijn geweest) Heerlen (NL) (14-03-2020) info organisation: Southern Blues Night © Rootsville 2020

Toen in maart het verdict viel dat onmiddellijk verschillende festivals naar de prullenmand werden verwezen waren eerlijk gezegd wel even van onze melk. Het was pas veel later dat de energie terug kwam om toch maar iets te gaan schrijven over de weggevallen bluesfest. Uiteraard was dit meteen in de drukke periode. Nu ook de "Southern Blues Night" willen we aan onze lezers herinneren onder de noemer "hoe het zou zijn geweest". Het voordeel van dit verslag is dat we niet hals over kop van de ene locatie naar de andere moeten hollen ;-)

In het "DMS Theater Café" zou de aftrap worden gegeven door "Mike & Rob Jeukens". Nu moet ik er al meteen bij vermelden dat Mike en Rob voor mezelf nog een onbeschreven blad zijn. Dit duo betreft vader en zoon en brengen ons Up-tempo Foot Stompin' Country en Delta Blues. De reden van hun plaatsje op de affiche komt doordat ze vorig jaar de "BRUL contest" op hun naam hebben geschreven.

photo Mike & Rob Jeukens © Mike & Rob Jeukens

Rob heeft zijn plicht gedaan door deel uit te maken van bluesband Booz 'n' Blues, die al meer dan 25 jaar harmonica speelt. Hij gaf zijn bluesroots door aan zijn zoon, zanger en gitarist Mike.Samen brengen ze de oude obscure bluesmuziek terug uit de dood. Raak gewend aan het scheuren van gitaargeluiden, snelle slide-bewegingen, fingerpicking met zware handen en blazende mondharmonica-solo's, allemaal geserveerd met harde voetstappen en overdrive!

We verplaatsen ons nu naar de "Limburgzaal" voor "Phil Gates" en zijn band. Phil Gates is misschien bij het grote publiek een ietsje minder gekend maar heeft al wel enkele prijzen gewonnen waaronder de "Beale Street Blues Kings" competitie in Memphis. Hij is ook zonder meer een multi-instrumentalist en zetelde ook reeds in de jury van de "International Blues Challenge" (IBC). Phil werd geboren in Chicago in een familie waar alles rond muziek draaide en haalde de mosterd bij namen als Buddy Guy, Muddy Waters en Jimi Hendrix om er maar een paar te noemen. Phil is ook de oprichter van de "Los Angeles Blues Society" maar verkoos sinds enkele jaren zijn habitat te verhuizen naar Zwitserland, en zo kan hij misschien van een avondje kaasfondue genieten samen met Krik Fletcher.

photo Phil Gates © Rootsville

Deze bluesman brengt onder meer "Every Day I Have The Blues", eentje dat we uiteraard kennen van "BB King" maar in 1935 reeds werd opgenomen door "Pinetop Sparks". Toch wel onverslijtbare deze krachtige blues nummers. We zouden een uitgebalanceerde mix gaan krijgen van covers met eigen originals zoals het swingende "Double Dippin". Met "Midnight Train", "Cold Sweat" en "Nasty Habbits" krijgen we dan terug meer vertrouwelijke bluesjes te horen en dan zou het explosieve "Boom Boom" nog moeten komen. Met een stukje Hendrix en diens "Hey Joe" zou zowat iedereen tevreden zijn geweest met de diversiteit van deze blues van Phil Gates.

Phil Gates: video

Normaliter is het nu kiezen tussen het "DMS Theater Café" en de "Rabozaal". Nu kunnen we in alle rust opteren voor de statige "Rabozaal" met "Harmonica Hinds". Deze uit bluesman zijn roots liggen in Trinitad maar zijn habitat ligt nu in Chicago, na even in Canada te hebben verbleven. We kennen hem enkel van albums als "If Speed Was Just A Tought" uit 2012 en het in 2014 uitgebrachte "I'd Give You Anything If I Could". Hier staan aan zijn zijde Richard van Bergen en zijn "Richville".

Hij was de harmonica-speler van het huis de "Legendary Blues Club" aan de zuidkant van Chicago, Theresa'a Lounge van 1973 tot 1979. Hij stond op de albums van Koko Taylor, John Primer, Lefty Dizz, Big Moose Walker, Eddie Tylor Jr. en Mud Morganfield. Met regelmaat is hij nog te zien in "Buddy Guy's Legends" club.

Harmonica Hinds: video

Switchen nu richting "DMS Theater Café" voor "Kerrie Powers". Kerrie is een Amerikaanse blues en roots singer-songwriter. De landschappen van haar nummers roepen de gelijkaardige werelden op van artiesten als Bruce Springsteen of Gillian Welch.

photo Kerrie Powers © Kerrie Powers

In 2019 bracht ze nog het album "Starseeds" op de markt. Ongetwijfeld zouden we hier kunnen genieten van nummers als "Peeping Tom" en de shuffle "Moon ‘n Stars". Kerrie brengt een mix van country, blues en folk. Ondanks het experiment met deze mix, voelt het nooit geforceerd of onnatuurlijk aan en dient het om haar talent als vocalist en veelzijdigheid van haar als artiest en songwriter te benadrukken en van het begin tot het einde een plezierige luisterervaring te maken.

Kerrie Powers: video

In de "Limburgzaal" zou het nu de beurt zijn geweest aan "John Primer" en zijn "Real Deal Blues Band". John staat de laatste jaren veel in de spotlights inb de "Lage Landen" en is digitaal ook meer dan actief. Zo bracht hij nog recent samen met Bob Corritore het album "The Gypsy Woman Told Me" uit, en was er vorig jaar nog zijn album "The Soul Of A Blues man".

photo John Primer © Rootsville

Veel van zijn nummers “grooven” harder dan de originelen, zonder enige emotionele resonantie op te offeren. Hiermee kan John nogmaals aantonen hoe onderschat hij is als zanger. Hij doet dit met verve met zijn krachtige, genuanceerde stem.

John Primer & The Real Deal Blues Band: video

Met "Little G Weevil" hebben ze in het "DMS Theater Café" een Hongaarse bluesman die uit het juiste hout is geschreven. Litlle G. ofte met de echte naam Gábor Szüc is een internationaal toerende zanger-gitarist en singer-songwriter uit Budapest die de blues op meesterlijke wijze speelt en met een buitengewone fingerpicking techniek de luisteraar op reis neemt door talloze bluesstijlen. Gee is een ex-winnaar van de solo competitie op het International Blues Challenge in Memphis in 2013. Tot hiertoe is hij de enige Europeaan die dit kon verwezenlijken. Alsof dit nog niet voldoende was werd hij ook uitgeroepen tot beste gitarist in die categorie.

photo Little G Weevil © Marc Blues Photoghraphy (Rootsville)

Voor de liefhebber zou dit wel een gig geweest zijn om vingers en duimen van af te likken. Magistraal gitaarwerk van deze Hongaarse virtuoos. Hij gromt met zijn speciale stem, plukt aan de snaren van zijn gitaar en masseert de nek ervan met zijn slide. Slow blues, boogie, een vleugje funk, je krijgt het allemaal. ‘When The King Was Told’ is een knap nummer uit zijn laatste cd zo ook ‘Keep Going’. De man kent ook zijn klassiekers en serveert deze steeds in eigen stijl, zoals versies van Jimmy Rodgers’ ‘That’s All Right’ en Jimmy Reed’s ‘Big Boss Man’.

Little G Weevil: video

Vorig jaar op "Gevarenwinkel" nog genoten van de soulvolle stem van Ellis Hooks samen met Chris Bergon. "Chris Bergson & Ellis Hooks" vormen een solid team en ze geven op het podium steeds de volle 100%, en dat zou ook hier op deze "Southern Blues Night" niet anders zijn geweest. De Amerikaanse zanger/gitarist Chris Bergson begon zijn carrière als jazzmuzikant, maar uiteindelijk volgde hij zijn hart richting de Crossroads, want de blues is zijn ware liefde. ´Golden Soul Voice´ Ellis Hooks schopte het van straatmuzikant tot op het wereldbefaamde Montreux Jazz Festival en bezit een unieke soulstem!

Uiteraard zou ook hun album "Live in Normandy" een grote rol hebben gespeeld. Een soulorkaan zou in de zaal worden losgelaten. Hooks is een entertainer pur sang en een spring-in-t-veld eerste klas. Hij springt van de ene hoek van het podium naar de andere en weet als geen ander zijn publiek te begeesteren. Ondertussen toont Bergson zijn kunnen op de gitaar, en laat ons eerlijk wezen, de man kan er wat van. Stevige ritmesectie erbij en het kan niet stuk.

Chris Bergson & Ellis Hooks: video

In de "Limburgzaal" zijn we dan toe aan het laatste optreden met "King Solomon Hicks". Ergens nog een rijzende ster te noemen. Dit jaar kwam zijn debuutalbum "Harlem" op de markt. Slechts 24 jaar oud, is Hicks al een krachtige zanger, gitarist, songwriter en tolk die een uniek geluid heeft ontwikkeld dat zowel fris als vertrouwd is. Mijn eerste ontmoeting met hem was er vorig jaar bij onze vrienden van "KBTA" in Vlieren.

Wat meteen opvalt is dat Hicks een heerlijk timbre uit zijn hollow body gitaar haalt maar zijn stem nog wat behoefte heeft aan champagne & reefer. Met nummers als "Every Day I Had The Blues" en "Headed Back To Memphis" weet hij echter alle harten te stelen. Sterk is ook dat hij aandurft om aan enkele nummers te komen die wel op mijn lijstje van "Don't Do It" staan zoals de million selling hits als "Polk Salad Annie" en The Manhattans hun mega slowsleeper "Kiss, and Say Goodbye". Met hem in de versie van een onvervalste tearjerker. Ambiance dan weer met "Satisfaction" in onvervalste boogie stijl en de verrassende Latin soul hit "Yeh Yeh" alsof we met Georgie Fame de MOD-era terug konden beleven.

King Solomon Hicks: video

Afsluiten doen ze in het "DMS Theater Café" met eigen aanstormend talent, de "Dave Warmerdam Band". Recent nog gezien tijden de "Hageland Blues & Roots Nigh" en vorige zomer nog op "Swing Wespelaar". Toegegeven Dave is ongetwijfeld een "wizzard on the black & white keys" maar toch kan je ook niet voorbij de laatst toegevoegde zangeres Janne Timmer.

De gemiddelde leeftijd van het vijftal is nog maar rond de 20 jaar, maar ze beheersen hun instrumenten als echte pro’s. Muzikale leider van de band en master op keyboards is Dave Warmerdam. Maar ook de medemuzikanten zijn toekomstige toppers die op het conservatorium zitten. Sonny Ray tovert knappe gitaarsolo’s uit zijn Gibson en bassist Lars Hoogland en drummer Rick van de Voort zorgen voor de groovende fundering van de band. Ondertussen werd de band aangevuld met zangeres Janne Timmer. Deze jonge wolven brengen vooral eigen werk en eigenzinnige bewerkingen van bluesklassiekers allerhande. En oh ja hij bracht het al tot in Memphis.

Het gaat een ongekend voorjaar en zomer worden zo zonder onze geliefkoosde "Live" muziek...